Dora Scholten
Vroeger wilde ik altijd in een flat wonen. Een flat stond voor mij gelijk aan gezelligheid: één gebouw vol mensen, waar je altijd kon binnenlopen bij je allerbeste vrienden.
Maar die wens ging eigenlijk over iets groters: verbinding in een buurt. De manier waarop mensen samenleven, elkaar kennen en weten te vinden, is iets wat mij nog steeds fascineert en wat ik belangrijk vind. Of dat nou is een stad, een dorp, op social media of in een flat.
Ik groeide op in de stad aan de Waal, Nijmegen, waar het rustig en vertrouwd was.
Voor mijn studie Communicatie verhuisde ik naar Utrecht, waar ik in de wijk Lombok terechtkwam. Dáár leefde de straat. Een eindeloze stoet aan mensen trok elke dag door onze wijk voor boodschappen, lunch, koffie, kleding. De geur van de bakkerij beneden trok elke dag van ’s ochtends vroeg door onze gangen, buren deelden allerlei eten op straat en voor de winkels werd eindeloos gekletst.
Na Utrecht kwam Barcelona, waar het leven zich opnieuw buiten afspeelde: mensen die even stopten om bij te praten, volle bankjes, spelletjes op pleinen en grote wijkfeesten waarbij straten samenkomen om hun buurt te versieren.
Al mijn woonplaatsen hebben mij laten zien hoe belangrijk het is dat mensen zich onderdeel voelen van hun omgeving en verbinding vinden met elkaar. In mijn werk zoek ik naar manieren om die verbinding te versterken. Door goed te luisteren en mensen de ruimte te geven om mee te denken.
Communicatie inzetten om mensen mee te nemen in verandering is wat mij het meest interesseert. Of het nu gaat om omgevingscommunicatie, participatie of het begrijpelijk maken van complexe plannen: ik geloof dat projecten beter worden wanneer we samen zoeken naar verbinding.
